Alle recensies van Frederik B.
Gepost op: 10 april 2018
Powerwolf - Blood of the saints
Blood of the Saints is waarschijnlijk het album dat Powerwolf het meest op de kaart heeft geplaatst. Met klassiekers als 'We drink your blood',' Sancitief with dynamite','All we need is blood' en 'Dead boys don't cry' is het album al het ware een vroege best of van Powerwolf, want de eerdere genoemde nummers maken nog steeds deel uit van de huidige Powerwolf shows. Voor zij die Powerwolf nog niet zouden kennen. Deze band is voor de metelfan het perfecte alternantief voor een misviering. Denk weg; saaie pastoor, slaapverwekkende kerkmuziek, een quasi lege ruimte en vervang respectievelijk door: 2 ophitsende supergeile metalprekers, serieuze meezinghymnes en volle zalen, en dan weet je wat je zo ongever voorgeschoteld krijgt. Blood of the saints is een must have voor elke zichzelf respecterende powermetalfan, want achter al de gimmick schuilen tijdloze songs.
Gepost op: 6 september 2017
Portrait - Burn the world
Sinds 2005 bewandelt deze band de weg naar succes. Deze weg is reeds een moeilijke tocht gebleken voorzien van veranderingen in de bezetting en platenlabel. Niettemin neemt deze band met ieder nieuw album een stap voorwaarts. Benieuwd of het hen deze keer ook lukt.
Gestart wordt er met vreemde intro ‘Saturn return’. Vervolgens krijgen we waarop we zaten te wachten: heavy metal ‘but not as you know it’. Ergens situeert het zich tussen occulte metal, NWOBHM en klassieke metal. Mooi dat ze zich hierin weten te onderscheiden. Het 1e volwaardige nummer ‘Burn the world’ is dan ook een lekker rockend ding en bovendien wordt dit vocaal extra ondersteund door Set Teitan (Dissection/Watain) and Kevin Bower (Hell). Maar het wordt nog beter met ‘Likfassna’. Eigenlijk is de stijl van de nummers vrij simpel. Als je een vergelijkingspunt wil: een trage versie van Evil Invaders omwille van de variaties in elke song en het ‘klassieke’ aanvoelen. Verder zou ik vernoemen: Evil ( de Deense band), Hell, Ram, Mercyful Fate, Trial, Attic, In Solitude, †¦ Het volgende nummer ‘Flaming blood’ past perfect in het rijtje van voornoemde songs. ‘Mine to reap’ is eveneens een heerlijk rockdeuntje. ‘Martyrs’ vervolgens kan mij het meest bekoren. Blijkbaar hierna acht de band het aangeraden war gas terug te nemen en de akoestische gitaar boven te halen voor ‘Further she rode’. Een lekker dromerige intro blijkt dit nummer te zijn voor ‘To die for’, het voorlaatste nummer op de plaat. Op de Cd-versie wordt de luisteraar eerst nog verwend met ‘The Sower’s Cross’. Helaas was dit genoegen niet voor mij weggelegd. ‘To die for’ is iets wat enigszins lijkt op een anthem, maar net niet één zal worden. Bevreemdend wordt er afgesloten met ‘Pure of heart’. Mooie intro, waarna het nummer losbarst en vervolgens mits een rist tempo- en stijlwijzigingen pas afsluit na bijna 9 minuten.
Ik denk dat Portrait met dit opus een heuse stap voorwaarts wil zetten ondersteund door Metal Blade. Of het hen gaat lukken betwijfel ik, want er is niet echt een commercieel randje aan deze band. Gelukkig maar. Voor mij moet het niet meer zijn dan wat het nu is. Dit is ruimschoots bevredigend.
Gepost op: 13 maart 2017
Majesty - Rebels BOXSET
Majesty ziet het groots met hun allernieuwste. Kies je voor de prestigieuze box dan ontvang je het nieuwe album in digipak versie, een heruitgave van hun moeilijk te vinden debuut 'Keep it true' (met nieuw artwork), een shotglass, een vlag en een condoom. Als ik me strikt tot de muziek mag beperken, dan denk ik dat je wel waar voor je geld krijgt. 'Rebels' klinkt zoals Majesty zou moeten klinken, een goeie productie en aanstekelijke power metal. Geen verassingen hier. De Majesty-fan weet wat hij kan verwachten. Voor nieuwe fans is dit een uitstekend vertrekpunt. Hou je van Wizard, Messenger, Sinner, Grave Digger, Sacred Steel, Hammerfall, Iron Savior, etc., dan zal je Majesty zeker weten te appreciëren. Dit album bevat geen uitschieters, maar ook geen afknappers, en de kwaliteit van de nummers is voldoende om tot het einde te blijven bekoren. En voor de snelle jongens en meisjes onder ons: op 19 maart ga je gewoon naar Biebop om zelf te ondervinden waarom dit gewoon een leuke band is.
Gepost op: 6 augustus 2016
Powerwolf - Herbeleef nu de metal viering van Powerwolf
Het is weinig bands gegeven om in deze moeilijke tijden jaar na jaar aan exposure te winnen zonder aan credibiliteit in te boeten. Al is dit in het geval van Powerwolf een kwestie van, ofwel ben je pro, ofwel ben je contra. Sommigen beschouwen deze band, naar mijn mening onterecht, als een gimmick. Voor mensen met een ruime verbeelding en open geest is Powerwolf echter gewoon een leuke band, lees onderhoudende shows, songs met een hoog meebrulgehalte en dat alles in een professioneel jasje. De formule veranderde eigenlijk niet of nauwelijks doorheen de jaren, ze werd voornamelijk gefinetuned en dit moest en zou resulteren in een uitgebreide toernee over gans Europe naar aanleiding van hun meest recente album en uiteindelijk het relaas hiervan onder de vorm van deze Metal Mass. Ik zou stellen dat als je van plan bent om maar één iets van Powerwolf aan te schaffen, je beter gewoon dit werkstuk toevoegt aan je collectie. Je hebt de keuze uit een Bluray of DVD versie, met bijhorende CD. Voor de vintage lover is er een fraai uitgevoerde vinyl, verkrijgbaar in menig kleur. En voor de verzamelaar is er de uiterst beperkt verkrijgbare Earbook, die de DVD en Blu-Ray versie verenigt. Wat je ervoor krijgt is 3 shows die alle hoogtepunten van het Powerwolf-oeuvre bevatten zoals 'Amen & Attack','Armata Strigoi', Army of the night' en zovele andere. Ik ben er vrij zeker van dat als je hier binnen 20 jaar nog eens naar kijkt, je alsnog een brede lach op je gezicht zal toveren, een beetje zoals de eerste keer dat je Powerwolf ooit aan het werk zag. M.a.w. Powerwolf is een feel good metal band zonder pretenties en levert met Metal Mass het beste bewijs hiervan af.
Gepost op: 20 juli 2016
Ost+Front op Rammsteinkoers
Ultra is alweer een fijne Ost+Front plaat geworden. Na Ave Maria (2012) en Olympia (2014) is het Ost+Front geluid stilaan tot volle rijpheid gekomen. Verwacht geen diepgaande teksten of muzikale vernieuwing. Als je daarentegen te vinden bent voor wat meebrulherrie Á la Rammstein, dan ben je bij Ost+Front zeker aan het goede adres. Deze derde release brengt voldoende afwisseling. En je als je eens je vrienden wilt verassen op een feestje, dan kan je hier ook mee scoren. Alhoewel Rammstein steeds in het achterhoofd blijft dwalen, heeft deze band voldoende in huis om te bekoren. Dit is geen copie zoals Airbourne er één is van AC/DC, dze band past perfect binnen de duitse metalstroming die Rammstein op gang heeft gebracht.