"The Judas table" CD van Antimatter

Jewelcase-versie.

De persoonlijke biografie van het hoofd van Antimatter, Mick Moss, wordt gekenmerkt door interpersoonlijke teleurstellingen en de zelftwijfel die daaruit is ontstaan. Daarom zijn de tekortkomingen van het menselijke, sociale gedrag altijd een bron van inspiratie geweest voor de songteksten van Antimatter. Op het zesde album, "The Judas Table", overschreed Moss een persoonlijke, cruciale grens en behandelt hij verschillende interpersoonlijke conflicten met een ongebruikelijke, bijna wetenschappelijke felheid waarin hij hard oordeelt over de mensen uit zijn directe omgeving, maar ook over zichzelf. Hoewel "The Judas Table", net zoals "Leaving Eden" en "Fear Of A Unique Identity", vooral indruk maakt met melancholische kunstrock, duistere gothic en introspectieve, akoestische muziek, klinkt dit album minder turbulent en rusteloos vergeleken met de voorgaande werken. "The Judas Table" klinkt zelfs bijna ietwat zachtaardig en laat een tot nu toe ongebruikelijke innerlijke vrede doorschemeren, alsof Mick zichzelf gevonden heeft. Wellicht is dit een indicatie dat Moss zijn kwellende demonen eindelijk heeft weten te overwinnen.