Vijfentwintig jaar LARGE Popmerchandising

Brrrr…. 25 jaar. Nee, niet schrikken, Large is geen bedrijf geworden dat vol zit met ouwe zakken en taarten, die met een lege blik in de ogen, zitten te wachten op hun pensioen. Large blijft een fris en energiek bedrijf vol met jonge enthousiaste mensen. Toch hoort bij 25 jaar wel een stukje geschiedenis:

 

Augustus 1986;

Nadat iedereen al jaren allerlei toestanden op zijn T-Shirt en spijkerjack aan het kalken en naaien was, kon het natuurlijk niet uitblijven dat iemand, op het idee kwam om er al bij voorbaat een afbeelding op te drukken en de achterkant van het T-Shirt te verrijken met de data’s van de verschillende concerten (tourmerchandise). In dit geval was dat (waarschijnlijk) de toenmalige manager van Status Quo mr. Drinkwater (op z’n Engels uitspreken).

Deze actie vormde in 1986 de basis voor ons eerste festival als LARGE Popmerchandising.

Martin van Blaricum en ik (Piet Heuseveldt) trokken naar het Seaside festival te Veurne in België.

De naam Large Popmerchandising was snel gevonden. Large leek ons de meest toepasselijke naam, de maat van een T-Shirt en dat zonder kapsones. Medium was iets te bescheiden en Extra Large leek ons wat overdreven. Het idee was simpel; braderieën, festivals, markten, een winkel en postorderen en de verkoop van allerhande artikelen die met de pop en rock muziek in relatie stonden. Ja, je leest het goed, pop en rockmuziek. In tegenstelling tot wat vele van jullie denken, verkochten we in die tijd ook net zo gemakkelijk een shirtje van M. Jackson en T.Turner als van Motörhead, Sodom of Death. En dat terwijl onze roots toch duidelijk bij de punk, punkrock en metal lagen. We moesten er per slot van rekening wel van leven en op een gemiddelde braderie was het nu eenmaal gemakkelijker M.Jackson te verkopen dan een shirt van Wehrmacht.

   

Het was in de tijd dat we nog geen Europees kampioen waren geworden met het Nederlands voetbal team, en dat we nog voor elk pakketje naar België  een import formulier moesten invullen, zelfs de muur in het oosten van Europa stond nog als een huis. En wij, wij stonden elke ochtend om 3 uur naast ons bed om met ons hele hebben en houden naar Amsterdam te gaan, om een plekje te veroveren op de Amsterdamse markt en het liefst natuurlijk op de Albert Cuyp of het Waterlooplein maar 9 van de 10 keer stonden we op plekken, ergens in Osdorp, waar je alleen Turkse vrouwen tegen kwam die hun groenten kwamen kopen. We waren al blij wanneer we een paar zonnebrillen aan de man of vrouw wisten te brengen. En voor een paar tientjes (dat waren ook nog guldens in die tijd) stond je van 3 uur ‘s morgens tot 7 uur ‘s avonds op je benen, niet bepaald een commercieel succesverhaal dus.

Met de festivals was het een beetje komen en gaan, maar de echte succes festivals waren op de vingers van 1 hand te tellen. Dynamo Open Air (als ik me niet vergis heette dat toen nog Airrock), Pinkpop, Parkpop en de Aardschokdag waren de meest succesvolle. Een leuke anekdote uit die tijd gebeurde tijdens een Aardschokdag in Zwolle, de shirts kostte toentertijd 28 gulden maar Megadeth die tijdens deze dag een optreden zou verzorgen vroegen voor een shirt 35 gulden. Omdat dit het management van Megadeth niet beviel kregen wij de opdracht om de shirts ook voor 35 gulden te verkopen. Dat beviel ons weer niet en dat  leidde tot flinke discussies. Uiteindelijk zou de band niet optreden als wij de prijzen niet zouden aanpassen. Dat wilden wij natuurlijk niet op ons geweten hebben en zochten een creatieve oplossing. We hebben de band laten weten dat we de shirts naar 35 gulden zouden prijzen, maar omdat ze toch geen Nederlands konden lezen, stond er onder elke prijs van Fl. 35: afdingen naar achtentwintig gulden mag. Iedereen blij en een knal optreden van Megadeth, daar viel in ieder geval niets op af te dingen.

Hier een leuke sfeerimpressie van hoe het er toendertijd aan toe ging.

https://www.youtube.com/watch?v=C7ZLlE2OOvU&feature=player_embedded#at=643

 

In 1989 kreeg Large de kans om in Gouda een winkeltje te openen naast de Bijbelshop. Een groter contrast was niet denkbaar.

Terwijl onze buren het nieuwe testament verkochten, hingen bij ons de vlaggen van Testament buiten te wapperen. En wanneer de nieuwe bijbel was aangeschaft, kon men bij ons altijd nog het nieuwste shirt van Stryper of Petra komen kopen.

 

Tot die tijd was het postorderen een proces op de achtergrond, een stille kracht, die zich langzaamaan steeds wat verder ontwikkelde. Begin jaren ‘90 is toen de definitieve keuze gemaakt, erop of eronder. Large Popmerchandising zou zich louter en alleen gaan toeleggen op postorder en rockmuziek en alleen nog incidenteel een festival doen.

Inmiddels waren we via Den Haag weer terug verhuisd naar Rotterdam, waar we een leuk pandje hadden gevonden op de Noordsingel. Het was 1991 toen het eveneens op de postorder markt functionerende E.M.P. uit Duitsland ons uitnodigde, om samen exclusief op het Dynamo Open Air 1991 merchandise te gaan verkopen. Dat onze samenwerking van toen, later zoveel gevolgen zou hebben, konden we op dat moment nog niet overzien, maar het was het meest succesvolle festival dat we tot dan toe hadden meegemaakt.

Zelfs de Monsters of Rock tour met Iron Maiden en Kiss konden hier niet aan tippen. Het was overigens tijdens dit festival dat ik de boys van Kiss voor het eerst van heel dichtbij heb mogen aanschouwen, en (een welgemeend excuus aan alle Kiss fans) wat hebben die gasten ongelofelijk grote hoofden, echt waar, ik schrok er een beetje van en ze waren toch echt ongeschminkt. Het was zelfs zo erg, dat ik vergeten ben naar Samantha Fox te kijken, terwijl die toch toentertijd als het sekssymbool bekend stond en ook met Kiss omging.

In de jaren 1991 tot 1995 lukte het om Large als volwaardig postorder bedrijf in de markt te zetten, ons credo  ‘Bij Large is de klant Koning, Keizer en Admiraal’ sloeg aan. Rotterdamser kon het niet, geen bla, bla en marketingkreten, maar gewoon zorgen dat je doet wat je zegt en dat je zegt wat je doet, geen woorden maar daden (nu moet ik oppassen, anders zet ik alsnog alle kreten op een rij, terwijl we die in al die jaren nog niet eerder geschreeuwd hebben).

In 1995 konden we onze eigen groei niet meer bekostigen, (ja dat kan, de kosten gaan nu eenmaal altijd voor de baten) en dat leidde vier jaar na het Dynamo festival tot een nauwe samenwerking met E.M.P. en weer tot een verhuizing, ditmaal naar de Satijnbloem in Rotterdam. Helaas verlaat Martin van Blaricum, na jarenlange samenwerking, dat jaar Large en ook wat dat betreft, kwam de samenwerking met E.M.P. goed uit, want Martin was een belangrijke factor voor Large. Sedert deze samenwerking groeit Large helemaal snel. Het assortiment breidt zich uit en ook het aantal medewerkers groeit, van 8 naar uiteindelijk 55 mannen en meiden. Maar voordat we dat punt hebben bereikt, zijn we alweer verhuist, ditmaal naar de Haltewachter. Het jaar 2003 is weer een mijlpaal voor Large. Dan gaan we volledig samenwerken met E.M.P. en verhuist het magazijn van Rotterdam naar Lingen in de hoop dat dit vooral voor een snellere levering en een betere voorraad zorg zal dragen. Bij E.M.P. in Lingen (D), staat een volautomatisch magazijn tot onze beschikking en zijn ook nog eens zo’n 350 medewerkers actief. In Rotterdam blijft het call centre, de afdeling development (die zorg draagt voor de typisch Nederlandse en Belgische producten en voor de introductie van nieuwe producten), een financiële afdeling en een stukje logistiek in de vorm van de ruilingen, retouren en vervoer. En natuurlijk verhuizen we weer, want het pand aan de Haltewachter was nu weer te groot geworden, op naar ons huidige adres aan de Graafstroomstraat. In samenwerking met onze Duitse collega’s bedienen we dan, Nederland, België, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Luxemburg maar al snel breiden de activiteiten van de EMP Mailorder groep verder uit naar Italië, Finland, Spanje, Portugal, Frankrijk, Engeland, Zweden en Denemarken.

 

De afgelopen jaren hebben alle veranderingen en ontwikkeling ertoe geleid dat ik (soms meer dan me lief is) meer en meer achter m’n bureau zit. Regelmatig kan ik dan terug denken aan de enerverende tijden van weleer maar toch ook altijd weer met veel genoegen aan alle toekomstige ontwikkelingen, die nog staan te komen.

 

Ik wil langs deze weg eerst en vooral jullie als klant van Large bedanken in het vertrouwen dat jullie ons de afgelopen 25 jaren gegeven hebben. Meer dan 1 000 000 klanten hebben ooit wel eens wat bij Large gekocht en daarvan zijn er nog steeds 275 000 actief, dat is de kick van m’n leven. Een tikje anders, een beetje provoceren, een toefje obstinaat maar altijd met een glimlach, gaan voor het beste en op naar de volgende vijfentwintig.

 

Speciale dank aan; Martin, Joyce, pa en ma Prins, Jeroen, Noel, pa en ma Heuseveldt, Kees, Jose, Roel Smit voor zijn altijd weer prachtige tekeningen die een niet te onderschatten bijdrage hebben geleverd aan de herkenbaarheid van Large, Aad, Stef, Kos, Anne, Marcel, Karin, Jim, Jip, Robert, Erwin, Ed, Maarten, Anita, Louise, Selma, Mark, Feras, Matthijs, Barbara, Arnout, Karima, Nok, Som, Rob, Menno, Steven en Boudewijn en alle andere Large medewerkers van de afgelopen jaren. De medewerkers van EMP Duitsland en in het bijzonder Felix en Janosch, de medewerkers van onze Europeese verstigingen en aan iedereen die Large een warm hart toedraagt.

 

Piet.