"Dark roots of earth" LP van Testament

Review uit Rock Tribune 117
juli - 2012

We gaan vijfentwintig jaar terug in de tijd: de strakke, eigenzinnige en donkere thrashkraker ‘The Legacy’ verschijnt. De occulte sfeer wordt doorspekt met venijnig maar vaak melodieus gitaarwerk, heel fraaie en herkenbare solo’s en de zeer originele brulzang van Chuck Billy. Testament is direct een band om rekening mee te houden. Precies dezelfde omschrijving gaat in 2012 voor ‘Dark Roots Of Earth’, al is de band natuurlijk met zijn tijd meegegaan. Lekker voortrollende thrashers als ‘Last Stand For Independence’ en het donkere titelnummer doorklieven ouderwets de gehoorwegen, terwijl de duistere, dreigende sfeer van de eerste pakweg vier platen overeind blijft en er veel ruimte is voor melodie en het mooie leadgitaarwerk van Alex Skolnick. Aan agressie heeft Testament niets ingeboet, getuige ‘Rise Up’ en ‘A Day In The Death’, wat overigens erg swingt en lekker ruw zangwerk van Billy bevat. Diezelfde Billy toont zich ook opvallend emotioneel met zijn trieste, prachtige zang op ‘Cold Embrace’, een ballad die je als vanouds bij de keel grijpt. Gene Hoglan kwijt zich, zoals van hem te verwachten valt, weer prima van zijn taak als interim-drummer. Op onze redactie overheerste aanvankelijk de gedachte dat de laatste cd ‘The Formation Of Damnation’ toch iets beter was (lees: harder, bruter en sneller), maar dit is een plaatje om wat vaker op te zetten voordat je mening echt gevormd wordt. Wat we waardeerden in de oude bezetting en mooi vonden aan de daaropvolgende muzikale stappen, horen we met een secuur oor allemaal terug op ‘Dark Roots Of Earth’. Het speelse, warme spel van Skolnick draagt daar voor een groot deel aan bij. Tel daarbij de heldere, uitgebalanceerde productie van Andy Sneap, die ditmaal meer ruimte biedt dan de veelal volgepompte andere cd’s van zijn hand, en je hebt domweg een heel goed, overwegend melodieus en spannend Testament-album te pakken. Bij de gelimiteerde versie tref je een dvd aan met interviews over de plaat. Daarop staan, net als op de vinylversie, ook de in het artikel besproken covers. De fan weet wat hem te doen staat.
Johannes Keekstra - 89