Algemeen populair in de gotiek zijn alle auteurs die zich bezighouden met het verlangen naar de dood, het gruwelijke, vergankelijkheid, mysterieuze ontmoetingen, de strijd om liefde en dood, bloeddorstige horror, fantastische voorvallen of duistere eindtijdverhalen.
Desondanks hebben sommigen het natuurlijk tot de "zwarte Hall-of-Fame" geschopt. Onder hen zijn de twee vampierouders Bram Stoker en Anne Rice. Edgar Allan Poe staat ook op het rostrum van de winnaars. Hij heeft de goth boekenplank verrijkt met "The Fall of the House of Usher" en talloze korte verhalen en gedichten. Zijn evenbeeld wordt ook gedragen als ketting of shirtprint in de zwarte scène. E.T.A. Hoffmann's "Elixirs van de duivel" staat op gelijke hoogte met Mary Shelley (Frankenstein) en Charles Baudelaire (De bloemen van het kwaad). H.P. Lovecraft heeft een echt bijzondere status, glimmend met de Cthulhu mythe en andere verhalen van horror, fantasy en sciencefiction (zwart).
De hedendaagse auteurs hebben ook vaste voet aan de grond en houden hun lezingen bijvoorbeeld op de grote Gothic festivals: Markus Heitz, Christian von Aster, Klaus Märkert, Wolfgang Hohlbein en nog veel meer. Als het gaat om non-fictie boeken over de zwarte scene hebben Alexander Nym (Schillerndes Dunkel) of Andi Harrimen (Some Wear Leather, Some Wear Lace) naam gemaakt. Dat was niet gemakkelijk, want er zijn niet veel boeken over de scene waar de scene-leden zich niet rot om lachen.
